O Benim İçimde Büyüdü...
günlerden pazar..güzel bir haftasonu..
canımdan canla en sevdiğim yere gideceğiz...
doğanın içerisinde başbaşa uzun bir kahvaltı
brunch dediklerinden.. ama bizimkisi köy kahvaltısı..
ayaklarımızın dibinde anne tavuklar
ve peşinde şeker mi şeker minik yavru civcivler....
fidanlığın önünden canımdan can ile geçiyoruz...
yiğidin bekçiliği tutuyor....aklı sıra beni koruyor..
yiğit susmalısın..sen o'nu tanımadın mı! ? ..
ne kadar ayıp yaptığın! ..ondan bana zarar gelmez..
sen onun boyuna posuna bakma..
o daha düne değin el kadardı..
biliyor musun o benim içimde büyüdü..
ama sen nerden bileceksin ki;
hiç içinde bebek büyütmedin ki...
masaya oturuncaya değin, dirlik vermiyor..
karşımızda hala canımdan cana dişlerini gösteriyor..
emin olduktan sonra fidanlığa geri dönüyor..
aylık değerlendirme toplantımız uzun sürüyor...
canımdan can ikinci baharı çok sevdiğimi biliyor..
zaten onların keşfettiği bir yer...
genelde hep aynı kameriyede oturuyoruz...
yer tercihi benim...sahipleniciliğimi çok iyi bilir...
dönüşte birlikte fidanlığa uğruyoruz...
yiğit yine cengaverliğe başlıyor..
tekrarlıyorum! ...ve altını da derin bir şekilde çiziyorum..
yiğit böyle yapmamalısın...yaptığın çok ama çok ayıp...
ondan bana zarar gelmez...
sahibine de gelmez...
çünkü o benim içimde büyüdü....
I Can...
I CanKayıt Tarihi : 20.10.2009 21:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!