O Benim Babam Şiiri - Aysel Tarcan 2

Ey haşin çam yeli estir serinden
Bırak kalsın eşme yaram derinden
Gelen var mıdır mahşer yerinden
O mezarda yatan, o benim babam

Söyleyin dostlara yadetsin ansın
Ağlasın gözlerim kahıra kansın
Bırakın yüreğim kavrulsun yansın
O mezarda yatan o benim babam

Küllenmez bilirim bağrımda közüm
Hatıralara dair tükenmez sözüm
Gülmedi şu bahtım talihim yazım
O mezarda yatan o benim babam

Ah babam seven br yiğit çıkmadı
Dellendim sevdamdan kimse bakmadı
İçten yandı kızı yuva yıkmadı
O mezarda yatan o benim babam

Kan revan içinde yollardan geçtim
Yaşımı su edip kanarak içtim
Ecel çarşafından kefeni biçtim
O mezarda yatan o benim babam

Gözümden yaş diye kanlar dökmüşüm
Hicranı nadastan elle biçmişim
Köyün toprağında kabre çökmüşüm
O mezarda yatan o benim babam

Ne çile yaşanır ne umut biter
Ne yiğitler gider kefenle yatar
Babaya yürekler hep böyle atar
O mezarda yatan o benim babam

Düştü kocaçınar naşa sarıldı
Nerede dostlarım gönlüm kırıldı
Kurşun işlemeyen taşlar yarıldı
O mezarda yatan o benim babam

Aysel Tarcan