O Benim Babam Şiiri - Harun Erdem 2

Mağrur bir dağ gibi, Uludağ gibi
Ne zaman sırtımı yaslamak istesem
Bilirim yanımdadır her an
Beklentisizlik ufkunda yaşayan bir adam sor bana
Sevgide bir umman
O benim babam

Küçük kırılgan bir kalp
Buğulu iki göz, sadece hasretten yaşaran
Minnetsiz yaşamayı kimden öğrendim sor bana
Sadece Azrail’e borçlu bir adam
O benim babam

Bilgiye sevdalı, İlme hep meftun
Nerde bir başarı öyküsü duysa kendince
Dilinde hep dua
Gözleri parıldar hizmet denince
Ve sonra gayret olur, imkân olur yeni bir dünya için bir adam
Varını yoğunu hiç hesaba katmadan
Allah için vermek nedir sor bana
Tarifi içerimden, hem de tam şuramdan
Yaşayan bir misal O benim Babam

Bir miktar gönlü kayar o da hasretten yana
Evlatları eşittir lakin Harun, Mustafa…
Kızlarına da düşkün diye sorsan bir adam
Sevgisi derinlerde gün yüzüne vurmayan
Adı himmet namı Orhan
O benim babam

Ne zaman muhtaç olsam duasına uzaktan
Yetişir imdat olur, sanki gelir ufuktan
Anamın yadigârı sorsan bana bir adam
Yüreğini her şeyiyle bölüştüğü ortadan
Koca bir çınar gibi 80 yıllık bir adam
O benim babam

Haziran 2012 Hatay