O Benim Şiiri - Nihal Mirdoğan

Ulu denizleri severim
bir cellat gibi
kâh azgın büyüklüğü boğsun
kâh bulanık sularda saysın beni
isterse
kan ağlayan acılar damla damla yağsın beni
severim
kendimi tekrar tekrar yaratmayı
severim...
devrik,sarkık zaman duysun beni...

Hatta okyanusun girdaplarında
boş rüzgârları değil
boranı,tayfunu, kasırgayı
severim...
vurdukça tenime
acı tâç olsun doysun beni.

Severim
bedenimin hudutlarını kemiren haydutları
kemirilen etime direnirim
zaferi hak etmek kârım ise
ben,beni köprü yapsın
dirence koysun beni.

Şu kahrın yelpazesinde
düşünüyorum da
kimdim? onlar kimdiler
yarattığımız adamlar
doğrulup gürlediler
ey şanlı yüzüm! ..
nabzımdaki vuruşların âsâbı bozuldu
nabzımın kutuplarında dondukça
tutunurum ataların kollarına
haydi şimdi
asil kanlarıyla
tarih sayfalarına soysun beni

Bu vakit
bir tarih ters-yüz olmuş
kendi gökyüzümüzde uçmak vakti
yenilensin şu âkit
efsane sancım,Zümrüd-ü Anka duysun beni