O Benim Şiiri - Bayram Çinkil

O BENİM

O benim!
Gidenlerin tamamını saydım;
Kalanları saymadayım;
Gelenleri sayacağım.
Bir tebessüm aldatır beni;
Bir gülüşe doydum.
Bin çatık kaşa kinim var;
Tam milyon suratsıza kıyacağım.
O benim!
Görmeyenin gözü,
Duymayanın kulağı,
Konuşmayan bir dilin..
Söylenmemiş en son sözü olacağım.
Hepsi,
Ama hepsi
Beşyüz gramlık bir yürekle,
Size, milyon-milyon tonlar
Sevgi de sunacağım.
O benim!
Aşka âşık olup da,
Sevdasını anlatamayan
Bir deli gönüle,
Sözünü dinletemeyen
Kötülüğe hançerler vurup hırs ile,
Bir türlü ömrünü sonlatamayan.
Az konuşup,
Çok söyleyen;
Çok konuşup
Hiç bir şey söyleyemeyen..
Sağanak yağmurlarda kavrulan,
Kor alevler de ıslanan
Bir nefeslik mola için..
Değme-düşer gönüllere yaslanan,
Aşktan gıdâsını alıp,
Sevgi ile beslenen..
İşleyen ellerin nasırı,
Yamalı bir elbisenin kusuru,
Yorgun bir çiftçinin
Üstüne oturduğu
Kıldan-amıştan hasırı,
Biçicinin orağı,
Demircinin örsü,
Çoook! şerefli bir kumandanın
Sancağı, flaması, forsu..
O benim işte!
Namlunun içindeki
Patlamaya hazır kör kurşun,
Güller, güzellikler, hoş sözler..
Mavi gökyüzü, uçan kuşlar,
Dört mevsimin ilk baharı,
Bir de o..
Sevgilinin yanağına konulan buse..
Hepsi!
Ama hepsi şöyle dursun;
Açılın Heee!
Namlumdan çıkan kurşun
Bütün kötülükleri vursun.
O benim!
Aşk denizinde boğulmaya
Kendinden gönüllü aday;
Tüm güzellikler uğruna
Kendini kurban eden kobay.
Eskilerden ders alan,
Yenilere ders veren;
Aza şükr edip kendince,
Çokluğun zararın gören;
Uykulara çıngırak.
Yangın gönüllere
İtfaiye,
Söndüren,
siren.
O benim!
Topal bir karıncanın bacağı,
Uyuz bir itin hakir görünümü,
Uçamayan turnanın gökyüzü özlemi,
Yaralı bir aslanın kükreyişi,
Gönül perdeleri açık bir şâirin
Yanık, düşündüren özdeyişi.
O benim! Dedim.
Beni bende arayıp,
Bir türlü bulamayan..
Bir doludan alıp kendini
Bin boşa koyamayan..
Hak yarattı diye
Kendine kıyıp acımadan,
Yaratılmışa kıyamayan;
Hayırsız bir ömrün
Şerrinden kaçıp da,
Hayırlı bir ömrün
Lezzetine, tadına doyamayan,
Gözleri birazcık sulu,
Düşüncesi ulu,
Hak Taala’nın yarattığı
Aciz bir kulu..
İnsana âşık,
Aklı karışık,
Birde bini arayıp,
Bin de biri gören..
Sevgi ekip gönüllere,
Muhabbetler deren..
Haktan,
Yalvara yalvara aldığını,
Halka bedâvaya veren..
Sağlam bir gözün
Bakıp görmediğini,
Amâ bir gözle gören..
O benim!
Çok şükür eden,
Kırk sekiz beden,
Yetmişbeş kilo,
Bir yetmiş boy,
Asık suratlı,
Yüreği tatlı mı tatlı,
Az birazcık da kara bahtlı..
Çoğu esir,
Birazcık hür,
Çok sevilen sevgilinin nazı,
Yürekli bir ozanın,
Bağlaması, yâreni, sazı..
Adil bir hükümdarın
Vârisi, oğlu, kızı..
Er bir kişinin
Dosdoğru söylenmiş sözü.
O benim! dedim.
Ağlayan bir yüreğin gözyaşı,
Kızgın bir çehrenin çatık kaşı,
Dövünen bir bedenin
Kana, kızıla boyanmış
Yaralar içindeki başı..
Elinde derman
Hasta arayan,
Dalından kök salıp
Dipten kuruyan,
Aç bir midenin gurultusu,
Berrak bir anlayışın pırıltısı,
Samimi bir çığlığın gürültüsü..
Sözü candan,
Sevgisi kandan,
Merhameti dinden,
Husumeti sondan..
Dokunmadan hisseden,
Bakmadan gören,
Söylenmeden duyan
O son İmparator,
Son Çar,
Son Kral,
Son Şah,
Son Pâdişah.
Hissedip, duyduğunuz andan itibaren
Hizmetliniiiz,
Cariyeniiiz,
Hem köleniiiz..
Bendenizim efendim;
Ben DENİZ..
Emriniz sultanım, emriniz.