O Bendim Şiiri - Muhammet Umut Dilek

merhamet gözyaşları
akarken
gökyüzünden,

özlemleri akarken
gözlerinden
bilmeceler
sorarak kendine
gencecik bir
kız yürüyordu.
ve ben şahittim,
gerçekten sevdiğine
gökyüzünden saçlarına düşüp,
yanaklarından süzülende BENDİM...


gitmesini söylemişti
yüreğine,
bilmeden yalnızlığın yıkacağını.

sarhoş bir bulut olmuştu

ağlayacağı anı
bilemeyen
peşinden gidemeyen
ben şahittim,
çünkü onu götüren zamanda
kızı bırakmayan mekanda
BENDİM


sevdalımıyım,
karasevdalımıyım
yoksa kendini ortaya koyan
deli bir kumarbaz mı yım?
sorularla çırpınıyordu

hastasın diyorlardı doktorlar

çok üzülmüşsün diyorlardı.

ama
acısıyla mutluydu o
şahittim ben buna
gülüşündeki
mahzunlukta,
intiharındaki
suçlulukta
BENDİM

hissettirebilmişmiydi?
onu sevdiğini
söyleyemediğine yanıyordu.
sevebilirmiydi ki
oda? ...
sorularıyla
tutkusunu çarmıha geriyordu.
'ya olmazsa
ne yaparım tanrım! ',

diyerek kendini ona
örüyordu.
geleceğin ona hazırladığı
sevdiğinin olmadığı hiç bir hediyeyi
istemiyordu.
korkuyordu
ben şahittim
çünkü
ona umut verende
dertlerini dinleyende
onu bu sevgiye sürükleyende
BENDİM...

Muhammet Umut Dilek