o bendim kapıları zorlayan,
yıkamadığım kapılar önünde ben,
ardında sen kaldın,
ey! gözleri boncuk;
yetişemediğim açlığına yılan, yıkılan çocuk…
o bendim sokak ortasında, kadın
değildi tekmelenen, kadınlık gururun değildi
yerlerde sürünen, ne kadar tanıdık
anamız, bacımız, arkadaşımızdı adın,
o bendim ey! dövülen, kurşun sıkılan kadın…
Kayıt Tarihi : 15.5.2015 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!