Sevgiye hasret bağlarım meyvesiz Geçmiyor gençlik çağlarım her şey çaresiz Sevgide yalan aşkta yalan dünyada yalan Boynu bükük gezer, gezer ağlarım derde bağlarım Lütfüne ermez varsa gönül koşup aşkına Taşındım senin istemesem de gönül köşkünden Giderken bomboş duvarlara kokumu kazıdım Az değil yüreğimde sevdam gönül yakılmış Azalmış sanırsın pınardır yürekte sevdan Gözümde sevda sele döndüğünde anlayacaksın Yarına seni miras gömdüğümde beni tanıyacaksın Açılsın sayfalar bana bırakılmış kendini bulacaksın Kopmasın bağları dağından eteğinden kopup Issız bir ocak tüter uzaktan gördüğünde Sobasında sıcak çorbası ekmeği bulduğunda Kavuşmaktır sevdalıya işte o bayramındır Yürümektir koşmaktır belki de dağdan aşağı Çığ gibi çoğalarak önüne her geleni içine alarak Yaklaşmaktır umarsızca yıkmaktır belki de Bayramdır işte kavuşmadır kayıp sevdaya Bir yanım hep eksik kaldı geçen ömrümde Ne diledimse oldu fazlasıyla belki de Umutlarım ayyuka çıkıp gittiğinde düşündüm yine Bayramı yaşamak sevdalıya koşmakmış, ona dokunmak değil…
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 31.12.2011 23:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!