O Bağları İsterim Şiiri - Bekir Alim

Bir yanardağ misali yakıp yandırdın her dem
Yemyeşil vadilere varmaya can atarım
Bir damla yaş kalmasa gözlerimdeki bu nem
Kalp denilen o yere dolmaya can atarım

Bazen sert bir kayayım bazen kırılmaz taşım
Bu ne talih bu ne şans bu ne sevdalı başım
Gün görmedim ki daha bak geldi kırka yaşım
Baldan tatlı dilini sormaya can atarım

Gel otur yanıma bak gez dolaş karış, karış
Sanma ki son bulacak bu sevda bu yakarış
İçimdeki kardeşlik sevgi, umut ve barış
Ferhat gibi dağları yarmaya can atarım

Her yazdığım şiir'de bir mezesin cümleden
Güz gülleri gibisin solmayacaksın ki sen
Aç kalbini sar hele kucak aç bekletmeden
Ak göğsünü bire bir karmaya can atarım

İçimden damla, damla akan gözyaşıma bak
Saçlar darmadağınık kar yağmış bembeyaz ak
Bir zerre'nin içinde tütmeyen bir ateş yak
Ürkek utangaç halde yormaya can atarım

Sitemkâr Âlim’im der; yeşerdi bahçe bağım
Bir vadinin içinde yanan bir yanardağım
Taş toprak sarmış beni gün güne erir yağım
Son mevsim güz gülüne dolmaya can atarım.

21.05.2003 ÇARŞAMBA