O Artık Büyüdü Şiiri - Halenur Kor

Bir genç kız vardı.
Kalbinde tertemiz duygular,
İmrenilen iyi huylar,
Sevecen, çekingen, güleç.
Gözleri ışıl ışıl bakardı herkese,
Her güzellikle kalbi güm güm atardı.
Heyecanlıydı, neş'eliydi, neş'e saçardı.
Yavaş yavaş şekillenen vücudu,
Küçük elleri, ayakları, kırmızı yanakları,
Simsiyah saçları, bembeyaz yüzüyle
Gönüller yakardı.
Hiç yüz vermezdi delikanlılara,
Ürkek ceylanlar gibi kaçardı.
Terden ıslanan kâhkülleri,
Çarpan kalbiyle çocuk çocuk bakardı.
Zamanla duyguları tomurcuklandı.
Damarlarında sevginin cansuyu,
İstemeden değişiyordu huyu.
Uzayan boyuna inat, dolgundu vücudu.
İstese de çocuk gibi bakmıyordu gözleri artık.
İlk tomurcuklanan ağaç gibi sevgi dolu
Büyüdükçe büyüdü gönlündeki filizler.
Gözlerinde hasret, acıdan izler,
Ama nedense aşkını herkesten gizler,
İstemeden ağzından dökülürdü ele veren sözler.
O artık yaralı bir ceylân sevda ile yanan,
Ama her şeye rağmen
Utanan, utanan...