Kim bilir kaç yıdır ayaktalar?
Ne keserler gördüler ne baltalar.
Önce budakları kesildi,
sonra eve uzunca tavan serildi.
Ardıçlar,
ardıçlar ardıç.
Onlar tanırlar üç devrin insanını,
bilirler kiminin adi kiminin iyi yanını.
Her şeye şahittir burada ardıçlar.
Bilirler herkesin sol yanını.
Tanık oldular babamın sevdasına,
ortak oldular alınyazısına.
kim bilir dedem nasıl barındı,
dedemden önce kaç kişi evini yaptı onlarla?
Eskiden köyden yürürlermiş yayan,
en çok ardıçlar bilir bunu;
Ekmek varsa şükreder yerlermiş yavan.
Onlar yıllardır ayaktalar,
yıllardır tanıklar,
yıllardır tanıdıklar.
Ardıçlar,
ardıçlar ardıç.
Köyün her evine alışıklar,
her eski yapılmışta,eski yapıda onlar var.
Burada ardıçlar
umut etmeye,beklemeye;
Neye şükrettiğini bilmeden
sade şükretmeye alışıklar.
Ardıçlar,
ardıçlar ardıç.
Kayıt Tarihi : 28.6.2008 10:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Pekdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/28/o-ardiclar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!