Uzun zamandır
En uygun zamanı bekliyordum
Sana kalbimi açabilmek için
Evet, o gün bugün
Sana olan sevgimi
Tabii ki sarf ettiğim hiçbir sözcük
Ya da cümle ile ifade edemeyecektim
Hiç olmadığı kadar
Cesaretimi topladım çıktım karşına.
O kadar sessizdin ki bu beni korkutuyordu
Günlerce konuşma provasını unutturacaktın
Zaten yanında nefes almayı bile unutuyordum
Konuşmaya başladığımda
Kalbimin atışından kendi sesimi duyamıyordum,
Konuşmaya devam ettiğimde ise
Her utandığımda olduğu gibi
Yanaklarımın kızarmaya başladığını
Fark edebiliyordum.
İleride yanaklarımı
Çok seveceğinden bile haberin yoktu
Oysaki senin o an konuşmam bittiğinde
Sakinliğini koruyordun ve hala susuyordun
Devamını dinlemeden
Bir hışımla gittim yanından
Yanında ağlamayacak kadar
Gururlu olduğumu da biliyordun
Eve gidip hiç ağlamadığım kadar ağladım
Konuşmalarımı neden kaale almadın
Dinlemedin sustun beni gönderdin..
Kayıt Tarihi : 20.5.2022 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!