O aN SaDeCe Şiiri - Gönül Kadın Dildar

..

Cennet yasaklı sevdaların
Zümrüt yeşili saklı düşü…
Hangi eller anka dokunuşuyla, izinsiz sardı yüreğini
Benden yasak, işledi gül kokulu tenini.?
Kaç dudak arş’dan arz’a, mühürledi kendini
Susmak için saklı / yankılı ismini.
Kaç basamak çıktı, tuzunda kor gözler
Kendinden, kuru ve çatlak izler bırakarak.?
Ve nasıl yuvarlandılar dudak kıvrımlarına
Depremsi martı çığlığı olarak.?
Söyle, ey ulaşılmaz düşsel sevgili!
Daha nice gönül, yangınlarında kül olacak

Sevip, öpüp koklayarak uğurlarken seni?
Geceleri; bedenin özlerken ıslak tenimi
An olur yenersin, hasret kundaklı korkuyu,
An olur canın çeker, özlersin sarı gülüşlerimi
Oturursun kuytusuna yüreğimin
Ürkek ve yalnız, sinersin bir köşeye
Dinlersin geceyi, dudak dudak aşkı hissedersin...
Gözlerini yumup susarsın, kaybolurcasına
An olur gece olursun, mehtapsız sahilimde
Yakamozlanırım, her düşünüşünde
Şavkını gözlerine gömüp, sarılırsın siyahıma
Soluklanır kayan yıldızların titreyerek, ürkek göğüslerimde

Ben sadece, o an sadece
Dünyadan soyunmuş, bakireliğin ipek ilmeğinde
Şeytandan azade, konukken meleklere
Ürperirim, rüzgârının kavuran gözyaşlarında
İlahi bir emir gelmişçesine, düşer başım
Suya hasret söğüt misali, iner kirpiklerim terine
Susarım, ölüm çukuru tensizliğimde
Çarşaflar emerken dalgaların kirini
Yüreğim dalgakırandır gel/ git lere
Sende olan Beni
Bende olan Seni isterim
O an sadece
Ben
Sade/ce...

Neş’e………………..

Yorumlayan; Neş'e Dildar...