O an saçlarım beyazlaşıyor sanmıştım

O AN SAÇLARIM BEYAZLANIYOR HİSETTİM

Torosların en dik yerlerindeyim, Bu yolda gelen b. ütün araçlar durup bir konturolden geçerdi. Burası Tarsusun Sucular köyü. Esabikef' arabayla çok yakın. Bir gece vakti Gemerek Karagöl köyünden Yüklediğim arıları Tarsusun Sucular köyünde böyle bir tepeye arıları koymuştum, yer birz çukurcaydı. Sucular köyünün insanı sevecen, işine gücüne düşkün kişiler. KÖy halkı Her akşam Köy kahvesinde toplanırlar, Köyün gençleri hepsi bir koldan yaşlıların çayını ,bitki otlarını, nane çayını .getirirler hizmet yaparlar. Sabahleyin kim hangi bağa gidecek. kaç kişi gidecek onların muzakersin yapar dağıırlardı. ipsiz kopuk insanların geçtiği bir yer orası. Arıların köydende görünmüyor dediler ve arıların yerini değiştirmemi söylediler.

Köyün yaşlıları bana ilgiyle sahip çıktılar, hoş gelmişsin arıcı Arıları koymuşsun,ama yanlış yere koymuşsun. Gelen giden ipsiz kopuk insanların geçtiği bir yer orası. Arıların köydende görünmüyor dediler ve arıların yerini değiştirmemi söylediler. Ben nasıl yaparım alemin memleketinde araç lağzım, İnsan lağzım. Sen merak etme dediler. Akşam oldu. Köyden bir Motor birkaç genç. Geldiler. Ağbi biz geldik arıları götürelim dediler. Gençler arıları motor romokuna yüklediler. Yer zaten çok yakın. Geçen yıllarda bir başka arıcının koyduğu Bey taş eritilmişte beton döker gibi dökülüp donup kalmış gibi bir yer. Etraf olduğu gibi funadalık. Püren. Arıları yerleştirdiler para teklif ettim almadılar. Sabahleyin çadırımdan dışarıya baktığımda köy görünüyordu. Köy tepede benim arılar aşağıda kalıyor yayan 15 dakikalı bir yol vardı köye gitmek gelmek için.

1989 Mart ayının sonlarıydı. Tarsus'a arı mazemesi almaya gittim öğle vakti arıların yanına döndüm. İçime bir sıkıntı girmişti. Fundalıkların arasına girdim. O AN SANKİ BÜTÜN SAÇLARIM BEYAZLANIYOR GİBİ BİR SIKINTI HİSETTİM YÜREĞİMDE. Aarların arasına geri döndüğümde Öğle vakti beni Tarsus'tan arıların yanına getiren arkadaşın arabasının geldiğini gördüm. O zamanlar cep telofonu falan yoktu. İyi bir haberle karşılaşmıyacağımı tahmin ettim. Az sonra arkadaş geldi . Anamın rahatsız olduuğunu. Kendisne Ağbimin teleofon açtığını söyledi. BeN anam ölmüştür acısı,teleşı içinde . Arıaların arasında buluna mağzemeyi. Çadırımda bulunan 50 kğ takılacak peteği, masamın üzerinde o zamanla konuşmak için kulanılan bir avuç jetonu , radyomu , yatagım ne varsa olduğu gibi bıraktım.
Köye gece gelebildim. Cenaze kalkan ev eskiden beli olurdu. Su ısıtılması için yakılan ateş yeri fala. Böyle bir şey yoktu. Kapının ziline bastığmda hanımım kapıyı açtığında hanımımın ilk söz '''Anan yaşıyor oldu'''