O An Kadar Şiiri - Yakup Ergezer

O AN KADAR SEVMİŞTİM SENİ!

Susuzluktan ciğeri yanar ya insanın
Damakları yapışır birbirine
Bir damla su değince kuruyan dudaklara
Oh be dünya varmış dediğimiz
O an kadar sevmiştim seni.

Açlıktan gözleri kararır ya insanın
Midesi kazınır, dizlerinin bağı çözülür
Bir lokma ekmek girince mideye
Oh be hayat varmış dediğimiz
O an kadar sevmiştim seni.

Yorgunluktan bitap düşer ya insan
Ilık bir duş alıp dinlenmek ister
Göz kapaklarını açamazsın.
Oturduğun yerde sızar kalırsın
O an kadar sevmiştim seni.

Bir kadın doğum sancıları ile kıvranır ya,
Doktoru, ebesi olmayan, Anadolu’nun ücra bir köyünde çaresiz.
Göbek bağını taş parçası ile keser bebeğinin.
Ingaa sesini duyunca alıp kucağına emzirdiği
O an kadar sevmiştim seni.

Başka nasıl tanımlayabilirim sevgimi,
Süslü sözler söylemeyi beceremem
Yalansız, riyasız, karşılıksız
Annenin bebeğini kucağına aldığı,
Ingaa sesini duyduğu O AN KADAR SEVMİŞTİM SENİ!

19 Haziran 2008/İZMİR