O an gibi Şiiri - Mustafa Doğan Kuzgun

Ay bulutların arasından sıyrılıyordu,
Gece yine aynı karanlık,
Yıldızlar sönmek üzere.
O an ömür bir sigara içimlikti;
En derin nefesten çıkan,
Bir ömrü dağıtan duman.
Buğulu camlara camlara yazılan söz gibi
Hani derler ya, nan gibi.

Vakti gelmişti artık
Son ayışığında kayboluyordu
Gümüş renkli, parlak gemi.
Bulutlara gitme vakti gelmişti
Ayrılık ve yine ayrılık vardı.
Sessizlikle dolu çantamdaki
Deri kokulu hava soğuyordu.
Bir tek gül dalında soluyordu.
Hani derler ya, kan gibi.

Bir şair vardı gemide
Kaybolan gözyaşlarını arayan.
Ağlayamıyordu ve bulmak istiyordu.
Bir kaç damla uğruna hayatını sunuyordu.
Hani derler ya, can gibi.
Ölümün geldiği andı, o an gibi...