O an
Mahallenin orta yerinde
Küçük bir çocuk ağlıyordu
Memleketimin çocukları erken büyüyordu
Gözlerim gayri resmi çatışmalarda donuyordu
Yokluk yağmur kadar doğal yağıyor
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Her yeni mısra bir diğerine biraz daha anlam katıyor ve sonunda iç burkuyor elbette ama şu an mahallenin orta yerinde küçük bir çocuk gülümsüyor şiirselliğine. Kutlarım içtenlikle...
Manzara o kadar tanıdık ki; ben, ülkem, insanlarımız...Bir şey yazmama gerek yok. On! Vasfiye Çetin
Çocuklar hiç ağlamasın, hep gülsünler...
Yüreğinize sağlık...Benden tam puan...
Nurten ABA
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta