O an
Mahallenin orta yerinde
Küçük bir çocuk ağlıyordu
Memleketimin çocukları erken büyüyordu
Gözlerim gayri resmi çatışmalarda donuyordu
Yokluk yağmur kadar doğal yağıyor
Sevecenliğim
Bir bisikletin dönen tekerleklerinde kalıyordu
Hayat merdiveninde çıkarken
Aksilikler tıkanmayı baki kılıyor
Aidiyetsizlik
Önümüzde koca bir dünya gibi ölümsüzleşiyordu
O an
Sağını solunu bilmeyenler, sağ sol davası güdüyordu
Olan yine garip gurabaya oluyordu
Vatansever görünenler, gece alemlerinde
Çalışıp güvenenler, faturalarını ödeyemiyordu
Üstelik talihte kozlarını şansızlıktan yana kullanıyordu
Aksilikler
Geleceğimizde tek vücut halinde birleşiyor
Cinayet sistemleri
Nizami bir dizilişte tören yapıyordu
O an
Mahallenin orta yerinde
Küçük bir çocuk ağlıyordu
Kayıt Tarihi : 2.6.2007 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha önce de okumuş olduğum bu şiirin yorum kutusunu ikinci kez işgal edeceğim için özür diliyorum,fakat söylemeden geçemedim;o kimlik sahipleri,mersedeslerden helikopterlere terfi ettiler ama mahallenin orta yerinde ağlayan çocuk,ağlaya ağlaya büyüdü ve hâlâ ağlıyor...Üstelik,şimdi bir de mahallelerin her yerinde alayan çocuklara bakıp bakıp ,bir de onlar ,için ağlıyor...
Güzel şiiri ve duyarlı yüreğinizikutlarım efendim, saygılarımla,
Ünal Beşkese
O an
Mahallenin orta yerinde
Küçük bir çocuk ağlıyordu
Şiirde saydığınız olumsuzlukların yaşandığı bir ortamda,küçük çocuklar,doğal olarak,ancak ağlayarak büyüyecektir,üzülsek de Zîra,ağlamak,artık büyümenin gereklerinden biri
olmuş gibi...Acı da olsa,gerçekleri,kişiselden genele
ima ile anlatan mesajı ile çok güzel bir şiirdi. Kutluyorum.Saygılarımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (23)