O An Şiiri - Murat Kök

İki farklı şehirde ve birbirinden uzak iki insandık biz
İki yürek…

Hayaller kuruyorum ikimiz için kendimce,
gecenin bu ilerlemiş saatinde
uykuda kaçıp gitmiş zaten ta uzaklara...

Buluşmamızı ve hep “O” anı düşünüyorum biliyor musun?
yani saat 18.00’i
Sana sarılabildiğim, ama ağlayamadığım “O” anı.

Elime tutuşturulan
2 ve 38 numaralı biletleri,
Parmaklarının değdiği son sigaramı
ve anonsları düşünüyorum.

“O” an duyduğum sesler hala kulaklarımda saklı biliyor musun?

“O” ayrılık saatindeki yürek çarpmalarımızı,
birlikte geçtiğimiz ve bitmesini hiç istemediğim
“O” son 100 metreyi…

Bir mucize olsunda iki araç da aynı yöne gitsin
Diye dua ettiğim “O” anı

Ayrı yönler tabelasına geldiğimizde
Yavaşlama tümseğinin uzunluğuna,
Ve kırmızı ışığa umut bağladığım
bir saniyeliğine ellerimizi sallayabildiğimiz
Ve göz göze geldiğimiz “O” an…

Oysa ben ”O” anı sadece filmlerde görmüştüm
Ve günün birinde yaşayacağımdan habersiz…

İki farklı şehirde ve birbirinden uzak iki insandık biz
İki yürek…

Artık eskisi gibi terminallere gidemiyor
yollara uzun uzun bakamıyorum biliyor musun?
Çünkü her giden otobüs hüzünlendiriyor
Ve seni uzaklaştırıyor benden…

Oysaki çocukluğumda en büyük sevincimdi
Otobüslere el sallamak.
Sabah erkenden kalkıp, en güzel elbiselerimle
Beklerdim saatlerce onları.

Kentimizden uzak diyarlara bir haberdi bu
Özlemdi yurdumun diğer ucuna, insanlarına
Şimdi ise sadece hüznü ve ayrılığımızı anlatan...

Hayatımda en önemli “O” an buydu
Ve bunu sana ancak şimdi anlatabiliyorum.

İki farklı şehirde ve birbirinden uzak iki insandık biz
İki yürek…

Ama olsun, sen benim kavuşma umudumu hiç kaybetmediğim diğer yarımsın.

Ve unutma;
Yaşamın tüm zorluklarına inat,
bir gün aynı yöne giden otobüste olacağız….