o an..
kalbimin titrediğini hissettim..
öyle birşeyki sanki karın içine çıplakken girmişim gibi.
tüyerim diken diken oldu.
bir gülüş beni yüzümü güldürmeye içimi sonsuz bir huzura boguyordu..
bi gülüşü için dünyaları vermek isterdim adeta
onun da tüylerinin diken diken olduğunu
cok heycanlı oldugunu hissedebiliyordum
minik bir serçe onu sapanla taşlamak isteyenlerin tersine
adeta sıgınacagı güveneceği bir kişi bulmuş gibi
belki sonuna kadar cseveceği birisini bulduğunu düşünüyordu
her kelimesi sevgi ve duyguyu içinde gizliyordu saki
sözlerinde bir çağlayan vardı sanki
içinde gizlediği sevgi ve ilgiyi onlar sürükleyip getiriyrdu beraberinde
belki biliyordu karşı tarafa da birşeyler hissettiğini belli ettiğini
ya da dayanamıyordu söylemek istediği şeyler kendiliğinden belli oluyordu
neden sevdiğini bir anda söylemez insan
neden sever ama belli etmez
sevgiler açığa vurldukça güçlenir karşılığını bulur.
söylenmeyen sevgi bence
bir fidanın günden güne solmasıdır
yada güneşini yavaş yavaş kaybetmesidir
onu sürekli izleyen
acaba sevgi nedir
aslında cevabı bende var ama sanırım bu her insan için farklı bir halde
acaba aynı olsa daha mı güzel olurdu
ama söyle dşünmeleri cok dğal insanların sevgisini ifade de
eren davranırsa karşısındakini daha tanıyamadan
ona baglanması ve tam olarak tanıması sonucunda
ondan ayrıulması ve tekrar da ben sei aslında sevmiyormuşum
demenin güçlüğünden mi kaçıyorlar
ama sevgi deilmidir ki her şeyi güzeleştiren
güzelliklere güzellik katan
neden böyle...
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 09:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!