Birgün etrafına baktığında
Yoksa yanında kimseler
Anla ki düşmüşsündür yalnızlığın pençesine
Kurtulmak için çabalama
Dur biran,düşün sessizce
Anla ne istediğini kendinle başbaşayken
Kafanda bir umut ışığı yandığında
Hemen kalkıp gitme yalancı hayallere
Bir doğrultuda tut yüreğinle beynini
Ve yürü
Rüzgarla savrulan çiçek gibi kırlarda
Savrulma hayata
Duyumsa tüm hislerini delicesine
Bir el uzandığındaysa sana
Anla ki kurtulmayı başardın o anda…
Kayıt Tarihi : 27.6.2020 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!