📋✍️O AN✍️📋
Gündüzle gece gibi değiştiğin gün varya
Sen yakmadın sadece sularda yakıyordu
Şiirde hece gibi değiştiğin gün varya
Katran karası yıllar sel gibi akıyordu
Rengini verdi hepsi siyah giydi bulutlar
Ölmeden hazırlandı sıra sıra tabutlar
Hıçkırıklar içinde boğulurken umutlar
Sanki bütün rüzgârlar içimden çıkıyordu
Son defa battı güneş bana yasaklı ya da
Bilmem hiç görüldü mü daha sonra dünyada
Melekler ağlıyordu bahtımdaki feryada
Çifte gezen kumrular acıyla şakıyordu
O an oldu tüm bunlar az bile dediklerim
Haram olup çıkıyor geriye yediklerim
Toplandılar yanıma iştahla sevdiklerim
Tabutuma habire çiviler çakıyordu
11/06 /2020 Veysel çakır
Veysel ÇakırKayıt Tarihi : 19.6.2020 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/19/o-an-263.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!