O an! Şiiri - Songül A Yılmaz

Gözlerimiz yürekte buluştuğu an,
Duyguların dorukta olduğu andır.
Kim olduğunuzu hiç umursamadan,
Sevip sevildiğimiz nadir anlardır.

Sevgiliyle dolan yüreğin coşarken,
Aldığın en büyük coşkudur hayattan.
Yazgı der kuytularda seversin bazen.
Bizi fanusa çekendir o pembe an.

Yaşanır günlerin her mevsimde bahar…
Ah! Hele bir de İstanbul’da ise yar.
Martı kanatlarında da ufka dalar,
O anda uçar yüreğin diyar, diyar.

Âşık gözünden silinirse aşk-ı har,
Aşkın fıtratında ise ayrılık var,
Aşığı yorarsa bu acı anılar,
Yüreğinde yara açan andır o an.

Ah keşke mevsimler hep ilkbahar olsa.
Tek sevda yaşansa gönülde ve solsa.
Hiçbir zaman ah ile hicran dolmasa.
Aşkın uzaklaştığı habis an o an.