O An Şiiri - Ahmet Tuncer

Keyfin en yerindeyken bulur seni o acı
Bir kara bulut gibi çöker üstüne
Bir kara delik gibi yutar ne varsa
Aklını kaybetmeye ramak kalır o an
Yüreğin ağırlığını fazlasıyla hissedersin
Sonu kaybetmekse, bu sahiplik niye dersin
İsyan duygusu en anlamlı, en şahlanmıştır
Teselli etmez seni, en sıcak sözler

O an dünya durur
O an kesmez seni kelimeler
Avunasın diye kurulan o cümleler
Bir alev olur, yine canı yakar
Bir bıçak olur, yine tene batar
İsyan etsen neye, küfür etsen kime
O an anlamını kaybeder hayat
O an dostlar yetersiz kalır
O an tek başınasındır kaderinle
İstemesen de yaşamalısındır

Ne iş güç gelir aklına, ne eş dost
Denizler çekilir, gökyüzü üstüne düşer
Bir halı gibi kayar, ayağının altından
Güvendiğin, inandığın ne varsa o ana kadar
Ne bir beyit gelir aklına, ne bir ayet
Bütün yüküyle sırtındadır, sanki hayat
Ah nasıl olacak da yürek dayanacak
Gün gelince bu acı nasıl unutulacak
O gün gelince, unutmak ihanet olacak

O an dünya durur
O an kesmez seni kelimeler
Avunasın diye kurulan o cümleler
Bir alev olur, yine canı yakar
Bir bıçak olur, yine tene batar
İsyan etsen neye, küfür etsen kime
O an anlamını kaybeder hayat
O an dostlar bile yetersiz kalır
O an tek başınasındır kaderinle
İstemesen de yaşamalısındır