O an... Şiiri - Hakan Alpargun

Düşünceleriyle kalbi arasındaki açmazda,
Yürüdü bıkıp usanmadan,
Uzun çok uzun bir yol çizmişti,
Zamana ödün vermeksizin,
O yaman çelişkiler kuşağından
Koşar adımlarla geçmişti,
O,bulanık kargaşalar yumağına gönül vermiş,
Verdiği kadar almasını bilememişti,
Kinin ve kibirin tuzağına
Düşmeyeyim derken kendince,
Düşüvermişti ansızın bir meçhule,
Bocaladı durdu tüm gücüyle
Taki silininceye tüm düşünceleri,
Kalbi vardı bir umut tutunası,
Lakin o onu çoktan terketmişti,
O,yalnız,çaresiz açmazlarda,
Güçlüyüm ben yıkılmam nidasıyla,
kaldırıp başını göğe baktığında,
Gördü tanrısını.....
O an herşeyi anladı...
Şimdi ölmek zamanıydı! ! !