O An Şiiri - Memduh Cem Gürcan

Kızıl
gün batımlarında
kan kırmızı
güller
açardı
bu şehirde.
Sen gelirdin...
Gözlerinde
hep hüzün,
yüreğinde
ise
bir korku.
Havada
ince bir
odun dumanı,
kokusu
geniz yakan
fırından
gelen taze
ekmek kokusu
ile
karışmış.
Sen gelirdin...
Rıhtımdan gemiler
kalkardı hiç görmediğimiz
diyarlara,
trenler yola çıkardı gardan
özlemlerimize.
Gün doğardı
uzak iklimlerde,
bir yıldız kayardı
çölde
Bedevi çadırları
üzerinden.
Sen gelirdin...
Nefes nefese
karışırdı,
us yüreğe,
koku kokuya,
can bedene,
korku umuda.
Sen gelirdin...
Yürek us'u
umut korkuyu yenerdi.
Sen gelirdin...
Yalın ayak bir kız çocuğu
burnunu silerdi
eteğine
bizim şehrimizde,
Fırat kavuşurdu Dicleye,
buzlar erirdi kutuplarda.
Sen gelirdin...