O An.. Şiiri - Zeynep Ergün

Dur..
Şimdi değil..
Yo!
Hayır! .

Gözlerini sıkıca yumar kadın..ölüm öncesi sessizliktir an..
O an,
ecel gibi karşında durur adam..

Hoşça kal, bakışı derin kadın..
Hoşça kal..

Titrer bedeni kadının..
sıcaklığını hisseder kırmızı akışkanın..
çizgi boyu akar
yürek dolusu ölüm..

****

Sen şimdi gidiyorsun ya...
Gözlerimde cam kırıkları..
Dikkat et.. basma baktığım yere..

Aynı tanıdık gözlerle bakıyor yabancısı olduğum insanlar
Ve hiç biri bilmiyor, taşıdığım et yığının ağırlığını
Gözlerime sığmayan acı,
Dökülüyor adım başı..

Seni unutmaya çalışmıyorum inan
Yakıp yıkmıyorum hatırlatan ne varsa
Bırakıp gittiğin o yolda,
Dikenli tellere takılıyor etim
Acıtıyor yaralarımı,
Ter akıtan gözlerim..

Duyuyor musun çığlığımı..

O AN..

Gece karışır göz yaşıma
En hassas yerden vuran karanlık,
Ortak olur acıma..
Boyun bükme şehir..
Sen karışma..

Kadına ölmek yakışıyor o an
Boynuna geçirilen urgan,
Dindirecek hicranın acısını..
Dayan..

Ölüme roman yazdıran adam..
Son nefesi verdiren vedan,
Göz yaşı düşürür kuytuma..
Sanma ki kalacağım hoşça,
Cesede çevirdin O AN...

Bırakıp gittiğin o yolda,
Başka bir hayat var mı hala..