O An Şiiri - Ersin Karaca

Varlığına acıkmış,
Yokluğuna direnen,
Sahranda susuz kalmış,
Yolsuzun biriyim ben.
Bir duyabilsen,
Ah bir dinlesen beni,
Ne ahlar, ne feryatlar bırakırım
Gecenin boşluğuna,
İçimden koparılan,
Bir avuç yaşla sularım sevgini,
Diri tutabilmek için,
Bakışından kalan,
Çiğ tanelerini.

Ardından tos pembe düşler,
Süsler gecemi,
Eriyip gitmekteyim,
Var oluş ve yok oluş
Koridorlarında!
O buğulu gözlerin,
Doğar geceme,
Doldurur her şeyi seninle,
Her yerim senle yoğunlaşır,
Ve yine anımsarım,
Göz göze kalmıştık,
Kızıl bir akşam,
Ahh bir anlasan!
Susuzluğumun,
Eriyip gidişimin,
Sebebi o an.