O An Şiiri - Eylül Tuna

Suskunluk buz gibi bir uykudur
Her saniye ölümüne yaralayan!

Mademki hayat acılarla dolu
Bir hapis koğuşudur,
Öyleyse bu yılgınlıkta ne?
Kendi cehennemine düşen
İnsanın şaşkınlığı! ....

Gözlerim;
gökyüzünü yeşil görebilecek kadar
hayalperest!
Ama gökyüzünü!
Yeşile boyayacak kadar ellerim uzun!

Göklerde maviyi yeşile boyuyor iken
Vurulup düştüğüm O an
Susarsam kızma!

O an tüm kelimelere zincirlenir dilim
Ne bir cümle kurmaya gücüm vardır
Nede son sözlerimi tanımlamaya sesim..

Ama bilesin ey direnen yüreğim.
Düştüm diye sustum sanma
Düşünce zaferlerindeyim….

Ethem Sarısülükün anısına.