O Altın Yüzük Şiiri - İsmet Zeren

Yok...
Sen değilsin bu
Benim sevdiğin kadın
Kara gözlerine kan düşmüş
Kurbanlık gecelerden
Yekpare bir elemsin
Can yakan hecelerden

Yek..
İnfialsin en derin namlularda
Sözün tükenişidir
Bakışlarında ki çılgın intihar
Dayanamaz tenimin
Son secdesinde zaman
Kıyametimdir isnat
O serin avlularda

Yık..
Kurduğun ne varsa
Yanlızlığın tarumar saçlarına
İlmek ilmek ördüğün
Hüzün duvarlarını yık..
Açacaktır emin ol
Karanlık kuytularına
En beyazından şebboylar
Ve konacaktır bahtına
Bir yaramaz şakayık

Yak..
Bir çıraya dönüşmesin
O mavi ışıltılı tebessümün
Güneşi
Gülüşlerinde ki gamzeler de yak
Bu son limandır diyerek
Ebem kuşağındaki
En cilveli semaya
Endamını sun
En masum bakireye
Asırları an sayarak

Yük....
Taşıdığım acıydı bazan
Senin yokluğunda ki hazan
Ve bazanda bir sitemkar bakışındı
Cehennemden de büyük
Yapmak istersen eğer
Bana
Sana çok yakışacak bir harbi iyilik
Geçsin parmağına yeniden
O altın yüzük....