İçimde bir huzursuzluk vardı dünden,
ya sabahlar uzaktı geceye
yada ben geç kalmıştım çoktan..
Şehrimin, bana isyan bayrağını kaldırdığı zamanda çıkageldi
bir akşamüstü kapıma.
Henüz benim batmayan güneşlerim vardı
ve geceyi kattı gözlerime..
yıldızları gözlerinden sunduğunda,
artık gökyüzünün çokta karanlık olmadığını gördüm..
her gün anımsayacağım bir yüz bıraktı aklıma..
Saçlarımın bir teline dokunabilmek için uzattı; titrekçe ellerini
ve gözlerini değdirdi gözlerime..
dile geldi toprak, dile geldi ağaç..
kaldırımdaki köpekler havlamayı bıraktı o an
ve vazgeçti dakika, saatine vurmaktan..
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sade dürüst yazılımlı vede
öz verili anlatımıyla
harika bir paylaşım kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)