Kendi kaprislerinden kendisi bile bezmiş.
Yarı yolda hayatı yaşamaktan bıkmış.
Yaşı eskimiş, ruhu çökmüş.
Seni ağlatan o adam utansın.
Belki senin iyiliğin için küsmüş,
Belki seni istemeden üzmüş.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta