Bir adam vardı
Hep yalnızdı.
Gündüzde yalnız,
Gecede yapayalnız.
Bir adam vardı
Hep yalnızdı.
Dostları arasında
Yapayalnızdı.
Bir adam vardı
Hep yalnızdı.
Cebinde yalnız
Beş lirası vardı.
Bir adam vardı
Hep yalnızdı.
Kendi içinde bile
Yapayalnız.
Bir adam vardı
Hep yalnızdı.
Çocukluğunda yalnız,
Gençliğinde yapayalnız.
O adam hep yalnızdı.
Ne bir anası vardı,
Ne de bir babası,
Ne de kardaşı.
O hep yalnızdı.
O adam hep yalnızdı.
Yapayalnızdı.
Ne bir kadın sevebildi,
Ne de bir evlat.
O adamın sadece
Beş lirası vardı.
O adam hep yalnızdı.
Yapayalnızdı.
Hep aç yatardı,
Üstünü paltosu ile Örterek.
O adam bunu hep yapardı.
O adam hep aç yatardı.
Onun cebinde yalnız,
Beş lirası vardı.
Hep yarına bırakırdı.
Uykusu açlığını giderecekti.
Yarın Allah Kerim'di...
Kış da kapıdaydı.
Şimdi ne yapardı?
O adam hep yalnızdı.
Dertlerinde yalnız,
Açlığında yalnız,
Gündüzünde yalnız,
Gecesinde yalnız,
Sevgisinde aşkında
Hep yapayalnız.
Bir adam vardı.
Hep yalnızdı.
Cebinde yalnız
Beş lirası vardı.
O adam hep yalnızdı.
Düşünde yapayalnız.
'Yalnız doğdum,
Yalnız yaşadım,
Ve yalnız ÖLÜYORUM...'
Kayıt Tarihi : 24.12.2007 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!