O adam benim babamdı.21

Tahsin kardeş İstanbul’a gidince
Sanki garip kaldım sardı düşünce
Şiir yazıyorum ben de kendimce
…O tınmayan adam benim babamdı.

Her iş bana kaldı, suydu çarşıydı
Geç kalırsam en çok ona karşıydı
Her şey yazdım ozanlığın başıydı
…O bakmayan adam benim babamdı.

Mektep bitti, İstanbul’da buluştuk
Kardeşimle çok dertleşip konuştuk
Zeytin ekmek nemiz varsa bölüştük
…O hep yalnız adam benim babamdı.

Pendik’te Gül bakkalında çıraktı
Kardeşim görüştü bana bıraktı
Ben devralmış oldum o işten çıktı
…O bilmeyen adam benim babamdı.

Her işe koşardım herkes severdi
Halime Teyzemiz bir oda verdi
Bodrumda bir yer yatarsın derdi
…O uzakta adam benim babamdı.

Dur durak bilmeden öyle çalıştım
Önce zor gelse de sonra alıştım
Kardeş olmayınca yalnız kalmıştım
…O gariban adam benim babamdı.

Dert ortağım kardeş evine dönmüş
Mektup yazmışlardı analık ölmüş
Kul kaderi neyse onu görürmüş
…O kederli adam benim babamdı.

Çukurova/2021