Bir başına kaldı hem de çaresiz
Nasıl yaşayacak gönül paresiz
Yokluğa kul oldu bence süresiz
…O sersefil adam benim babamdı.
O kasvetli eve nasıl girecek
Sofraya otursa nasıl yiyecek
Aklını yitirse kim ne diyecek
…O günahsız adam benim babamdı.
Kimsesi kalmadı hayaller kaldı
Kim bilir ne halde uykuya daldı
Çoluk çocuğuyla kuru ekmek baldı
…O iştahsız adam benim babamdı.
Biter mi bu kâbus özüne sorar
Gözleri her yerde bizleri arar
Yarımcası vardı ağrılar yorar
…O uykusuz adam benim babamdı.
Sonra Kayseri’ye nakli yapılmış
Kara bahtın rüzgârına kapılmış
Sonu gelmez yalnızlığa çarpılmış
…O bunalmış adam benim babamdı.
Dert bir değil hangisine yanacak
Özlem çeke çeke kahra kanacak
Rüyasında görse gerçek sanacak
…O usanmış adam benim babamdı.
Mecbur evermişler yüzü gülmemiş
Değer verdikleri kıymet bilmemiş
Ağam paşam demiş yola gelmemiş
…O çok çekmiş adam benim babamdı.
Üsküdar/2015
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 30.4.2015 00:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!