Garip bir adam;
Suskun bir hayat
Hep yalnızlıkla dolu bir aşk;
Gerisi yalan
Yüreği yanık ki, ne yanık
Ne zaman gülmeye çalışsa
Dargın mutsuz bir yaşam sarar
O yufka, yaralı yüreğini
Ki, ne zaman sevmeye çalışsa birini
Hep yıkık bir mazinin parçası olur.
İşte o adam; yalnızlığa mahkum
İşte o adam; hiç ağlamasını bilmeyen
Ki, şimdi hep ağlayan...
Sarsılmış bir hayatın içinden
Yıkık, döküntüleri arasında var olmuş
Hep aşka, hep insanlığa var olan bir adam
İşte o adam… o adam benim!
Seni seven senin için ölen
İşte o adam; uzakta dahi
Sensizken, sensizliğinle varolan
Seni sevmekten hiç vazgeçmeyen
O mert... O delikanlı
O aşka sadık adam benim!
Ve artık o adam, senden çok uzakta
O, hiç anlamadığın
Fırsat vermediğin o, adam
Artık yok..!
28.06.08
Kayıt Tarihi : 13.4.2011 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!