Yıllar önce terk edip gittin ya aşkını
Onca yoldan geri dönüp, arayan
Koca şehirde, seni tarayan
Yürek acısı, yıllar yılı kanayan
O adam benim
Adresini bulup da, kapına gelen
Evde bulamayıp, eşikte bekleyen
Dönüş saatine, dakikalar ekleyen
Umudunu kesip, karanlıkta pinekleyen
O adam benim
Ertesi günü, tekrar yola koyulan
Tek lokma yemeyip, midesi oyulan
Meteliksiz kalıp, şehirde soyulan
Her şeye rağmen, kapılardan kovulan
O adam benim
Kolunda bir adam görüp de üzülen
Üzüntüden, yüzü gözü süzülen
Soğuk sabahlarda, kıvrılarak büzülen
Gururunun üstünde, yolak diye gezilen
O adam benim
Geri dönüp, umutsuzluğa batan
Dert zincirine, bir yenisini takan
Sonunda aşkını, yol üstüne atan
Olmadı; dünyanın anasını satan
Öldüğünde de, garip bir mezarda yatan
O adam benim
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 19.3.2022 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/19/o-adam-benim-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!