Nuzèvre Mu Şiiri - Kemal Değirmenci

saat kaç ve neden; yorgun bir vapur düdüğünde
gözlerimden hareket etme gereği duyuyorsunuz
yelkovanlardan, rüzgar değirmenlerine doğru; nuzèvre mu?
ne kadar ıslak bir iskele bıraktınız geriye bilseniz!
içinizden, tutunup ta çıkabileceğim bir el bile yok!
düş izleriniz var bir tek, elma kurdunun dişlerinde

ve size bu mektubu, perşembeyi cuma'ya bağlayan gece'den yazıyorum
iskele'timde bir kaç tırnak izi arayarak özlüyorum sizi!
muhtemeldir, siz okurken bu satırları
ben bir şarap şişesinin içine döküp kendimi,
açık denizlere atacağım.
oysa; hangi yıpranmış kağıda sığar ki şimdi, yalnızlığım?

ve sizin! herhangi bir otel odasında
eşini; kendi parmaklarıyla aldatan
bir kadından ne farkınız var, nuzèvre mu?

../...
Kemal Değirmenci