Nüve Şiiri - Onur Şenol

Günesin soğuğu vurdu
Nüve’nin üzerine
Üşümekten uzaktı
Ve nüve soğukta nü resimler
Yazardı.

Bulutun sevimli oyunlarıyla
Güneş bir yandan bir yana koştu
Kandilli simdi soğuktu
Denizde birkaç sandal
Sandallardaki termoslar soğuktu
Yine de birbirlerinin sımsıcak gözlerinde
Isınanlar vardır...
Ve bir ayak nasıl habersizse nasırlarından
Onlarda habersizdiler
Üşüyenlerden...

Nüve soğukta kahvesine balıkçıları koyardı
köpüklü Türk kahvesi kıvamında
Kahve her zaman sekersiz tadını bulur
Kokusunu Samsun iskelesindeki kestane ağaçlarının
Üzerinden duyabilirsiniz
Nüve balıkçıları yazdı 1200 e 768 lik kadrajının üzerine
Siyah beyaz bir harita üzerine...

Siyah beyaz sevdalar yaşardım ben
Masallarda
Nüvenin kalemi saçlarımda dolaşırdı
Siyah beyaz öpücükler kondururdum
Kaşlarının arasına...
Kaşları simsiyah bir tay gibi gözlerinizin önünden geçer
Kaşları cennetin tüm renklerini kıskandırır
Ve kaşları göğsümde bir ağrıdır...
Masallar biter ve nüve saçlarımı okşardı
Tüy fırçasıyla.