dirim denizi mavi güzel
hey ölüm ulağı, alarga
kimi anlar, kimi dinler
gelenekle beslenir
benim geldiğim o yerde
boğaz tokluğ'una çalışan ipekböceği
kozasını delsin de gör
gör bak; emeğe saygı duyanları
hey zulüm ulağı, alarga
kim anlar kim dinler
benim geldiğim o yerde
yüreğimden havalanan kırlangıçlar
kanat vurdular uzak maviye
uzak içimizdedir
hançerle ipeğin uyumu kıskanılır
hey tuzak ehli, alarga
bir ürkekliği yaşar yerleşik serçe
tırnakları tırmık, saçları süpürge
annem de öyledir
hem yerleşik hem ürkek olarak
uzun uzun uz yaşadı yeryüzüyle
hey alarga diyemedim ölüm ulağına
nutkum tutuldu, hayret.
Arif MadanoğluKayıt Tarihi : 17.9.2018 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Madanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/17/nutkum-tutuldu-hayret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!