Nüsüng'üm Benim Şiiri - Minik Şair

Suyundan içem Katrangöze,
Çıkam hele Şeran düze,
Bakam yaylandan yenişe köye,
Nüsüng'üm benim birtene.

Dağından yenişe deren akar,
Bibimkızı sarıkızdan süt sağar,
Havanla börtü böcek hep coşar,
Sevgi dolu Nüsüng'üm benim.

Barı çeker dostlar,
Türkü çığırır aşıklar,
Tey tey der diller,
Dadaşların köyü Nüsüng'üm benim.

Dizilmiş kavakların,
Açmış çiçeklerin,
Geçiyor nahırın,
Güzel Nüsüng'üm benim.

Şeran'dan aşağı Yanver,
Şeran daştan herkes kekire yer,
Karanlık çökünce Yanver'den nahır iner,
Yaylalar bezenmiş Nüsüng'üm benim.

Bulanık göle taş atam,
Camiinde namaz kılam,
Tandırda ekmek pişirem,
Ekmek kadar sıcak köylüm benim.

Gözlerimizde yaşlarla,
Mezarınızın başında,
Anıyoruz sizi dilimizde ki dualarla,
Son kuşak Nüsünglülerle.

Taşotu, çaşır topluyoruz,
Adam boyunda ki semaverden çayımızı yudumluyoruz,
Öperekten ellerini Nüsünglülere veda ediyoruz,
Saygıdeğer Nüsünglüm benim.

Toprak kokan ellerini öperken,
Son kez tezek kokusunu koklarken,
Dillerinde ki dua ile arkamızdan su döken,
Toprağımın insanı Nüsünglüm benim.

Yedi mahalle köylümüze,
Bizi buralara taşıyan derneğimize,
Nüsüng'e canını adamış herkese,
Yolumuz kurban, canımız kurban, bizi tac eden hoşgörülü Nüsünglümüze.