Nusubet Şiiri - Fahri Bulut

NUSUBET
Bin nasihatten yeğdir, bir nusubet der atan,
Kanlarıyla sulandı, ondan kıymetli vatan,
Çok yazık ki nusubet, gelmeden uyanmadın.
Bu gidişle vatanı, haylaz evlatsan satan,
Bir nusubet gelmeden, seni uyaramadık.

Sen bir yalnız adamsan, hala kandırıyorlar,
Çırpındıkça batarken, suç işlesin diyorlar.
Gizli gizli Fetöden, buyruklar alıyorlar,
Bu nusubet gelmeden, seni uyaramadık.

Boyunu çoktur aştı, suçlu insan yaptılar,
Fettullah’ın emriyle, mevki, makam kaptılar.
Dolar zengini olup, dost dediler sattılar,
Bu nusubet gelmeden, seni uyaramadık.

Bu ulusa verdiğin, söz namustu tutmadın,
Karanlık yola gittin, bilen vardı sormadın,
Aklını çalıştırıp, dost, düşman kim görmedin,
Yanlış yoldasın dedik, seni uyaramadık.

Danışmanların bile, hepsi Fetöcü çıktı,
Katline ferman yazıp, darbe yapmaya kalktı.
Gerçeği söylemekten, namuslu aydın bıktı,
Şiir yazdık, konuştuk, seni uyaramadık,

Tehlike geçmiş değil, sen dahi söyler oldun,
Ecel peşine düştü, yazık korkudan soldun.
İnkâr etme belayı, Fetö hocandan buldun,
Gerçekleri biz sana, bir kez duyuramadık.

Rızazade, aydından zarar gelmez ülkeye,
Aydınlar hep suçlandı, dinsiz, komünist diye.
Bak bunlara sığındın, beni kurtarın niye,
Biz aydınlar ulusu, sevdik ayıramadık.
09.EYLÜL. 2016
FAHRİ BULUT RIZAZADE