Gülümseyemedik hiç bir zaman, müjdeli bir edayla.
Ardında kaldık hep düşlerimizin.
Utancımız cezamız.
Oburca sevişmelerimiz, ayıbımızın bedeli.
Sokaklardaki yalnızlık,
hep aynı rayda gelen giden bir kara tren misali.
Gün hatırlattı yine,
kızıllaşmış gün batımında
meltemli serin akşamları.
Bak yine çağla yeşili rengiyle,
bahar bakışlı gözlerin düştü aklıma.
Neredesin hey güzel kadın.
Yine kayboldu güneş ve yıldızlar,
Yine düştün aklıma.
Yine sen ve yalnızlığım...
Yine gri bir gün, aylardan kasım, sırılsıklam;
Kafamda binlerce soru,
Kendimi ve kederimi dinliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!