Şanlı tarihime destanlar yazdın;
Boğaz’a bir kilit vurdun sen Nusret.
Düşmanca gelene mezarlar kazdın;
Denize tuzaklar kurdun sen Nusret.
Osmanlı yok artık bitti, dediler.
Maziye savruldu; yitti, dediler.
Güçleri kalmadı; gitti, dediler.
Cesurca karşıda durdun sen Nusret.
Farklı milletlerden asker dermedin.
Yirm’altı mayını boşa sermedin.
Dar ettin suları, geçit vermedin;
İnançla yükselen surdun sen Nusret.
Kırarken neferi kudurmuş itler,
Tabyadan âh etti sanki şehitler.
Şahlanırken yerden nice yiğitler,
Seyyid’in yüzünde nurdun sen Nusret.
Kükreyen donanma gelince beri,
Kumkale’yi yaptın cehennem yeri.
Kaçamadan daha birçok serseri,
Yakalayıp hesabın’ sordun sen Nusret.
Kayıt Tarihi : 18.3.2009 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Arıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/18/nusret-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!