Karanlık bir gece akabinde,
gözlerim çıkar Qamişlo’nun seyrine,
Sokak aralarında saklambaç oynayan çocukların sesi,
eşlik eder kerpiçten hayallerime.
Toprak kokusu ve toz yığının dansı da cabası…
Peki ya aramızdaki dikenli teller?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta