Yalnız Ölmeyeceksin

Nûruyla gelen, selâmetiyle gider...

Mecnun’u herkes iyi bilir
Ya Leyla’yı?
Dinlersen anlarsın iple çektiğim zamanlarda
ağzımda bir çivi gibi;
her nefeste biraz daha pas yuttum,
her gülüşümde biraz daha dilimi kanattım.
Bir an, bir kelime eksildi,
söyleyemediklerim içime gömüldü.
Ellerinle kapattın gözlerini
Yüreğimden geçenleri yazdın
Hiçbir zaman düzelteyim diye düşünmedin
İlk harfi yazdığın gibi son harfleri de tamamladın
Doğarken belliydi vakit geçirmek için yaşamadın
Sırf bu yüzden yalnız ölmeyeceksin.