Sevgisizlikle geçen bir ömür...
Gönül tahtını yıkma üşürsün,
Her ağlatan gülmez bilesin!
Yaprak ağacın mı ki onu düşürsün;
Her dökülen ölmez bilesin!
Sükûta erer insan yaşınca,
Sen masmavi denizsin, ben garip kumsal; Içimden bir çocuk koşarak gider!
Divane gönlüm bir delik sandal,
Yalnızca sana doğru coşarak gider!
Umut aynı umut; sükût dipdiri!
Benliğimi sarsıyor, gözlerinmiş gibi.
Yazarım,yazarım kalem dayanmaz
Ağlama sesime kuşlar dayanmaz
Bir kez görmek bana yetmez
Naz etme sevdiğim gir gönlüme
Selamı verdiler öldü diye
Kalbimde yeni bir dert mi sorar?
Beni hicranlara salan gözlerin.
Akıllara gelmedik cevaplar arar;
Gözlerime bakıp dalan gözlerin.
Kalbimdeki çiçekleri bir bir soldurdum Kararan ruhuma artık zemheri vakti.
Boşalan kadehe ömrümden koydum. Gidenler bir daha dönmeyecek geri.
Ben dağ başında bir nar ağacı
Beklemek urgan; hasret darağacı Büyüdükçe büyüyor içimdeki acı
Titreyen gölgemden sonbahar da ürperdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!