Nuru Tarif Şiiri - Muammer Gökçay

Bir sultan idin ki cihana
İsmini söyledi Davudlar arş minberinden
Duyanlar koştu hatibin huzuruna
Cezbeye tutulan dervişler, deminden

Bir ümmi nebiydin amma
Bilseydi kalem çatlardı kederinden
Ateş, toprak, su ve hava
Sükût etmiş bir muamma nev’inden

Yoktur içimizde İbn Revaha
Utanır oldu beyitler cüretinden
Şemsin yerine asılsaydı semaya
Kıskanırdı güzeller seni, cemalinden

Bilinmez son mudur kavseyni edna
Gayrı yoktur aşk geçidinden
Cebrail’i bekçi yapanın kapısına
Varıp da dönülmez yüz sürmeden