Nurten Beklerken Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

NURTEN BEKLERKEN (İbrahim ve Şükrü dedeme ithaf ettim ruhları şad olsun)
Dünyama ışık Nurten beklerken
Şengül çok somurttu bunlar sen gül
Dağda yetişen olur yaban gül
Nesrin kimdi bizi yaban eden?

Anlatamıyorum anlat nazım
Necati yavrum kurtulmuş sandım
Neden zindana yok yere attın
Şükreden dilleri neden kopardın

Şehrin emiri olurdun Ayşe
Cennet bahçesi yapardı neşe
Övülen çocuk yükseltir arşa
Uzun ömürle mutlu yaşa

Yumuşak huylu olurdu çocuk
İsmet sunardı ata masumluk
Emir olamadık yok Emir Ayşe
Bitti çalışmaz artık o gişe

Ahmet övülmüş kime yaradı?
Muammer yaşar kimler inandı?
Firdevs bahçesi virane kaldı
Okullar tatlılık yapamadı

Karanlığın bağımsızlık çaldı.
Ellerin kirletiyor her yeri
Düşman ve hain sensin serseri
Diplomalı halkı kalpsiz bıraktı
Abdullah Bedeloğlu