Nurseven Atmaca Şiirleri - Şair Nurseven ...

Bir güzellik doğuyor gönlüme
Şiir’den
Saçlarıma kelebekler konuyor
Bırakıyorum kendimi poyrazlara
Denizlerde buharlaşıp filizleniyorum

Bu gece
Bir yıldız unuttun
Gök yüzüne
Ha düştü düşecek avuçlarıma
Ya bir umut
Ya bir ateş

İlk akşamdan düşmüştü saçlarıma
Resmi kara bulutun
Yaşam savaşımda ıslak
Mutluluk savaşımda yorgun
Pişmanlığa ağıt yakan gözlerim
Bahçemden eksilen ılık rüzgar

Yanlızlığa mahküm ettin ya beni
Yıldızlar ağlar
Gözler ağlar
Sevdam ağlar
Yorgun bu beden
Yorgun bu yürek

Bir sevda masalı sundun tahtıma
Toz pembe dünya oldun bahtıma
Zararı neydi ki senin tutkuna
Vurdun gittin viran ettin sen beni

Ötelerde yaz iken yürekte ayaz

Düşlerim yetmiyor seni görmeye
İçimde coşan ne bilemiyorum
Alışamadım sensizliğe
Bir güneş oldun
Bir de bora
Sonra deli rüzgar

Ürkek bakışlı hüzün gözlü
Kardelenim can kızım
Zemheri ayında yumuk yumuk ellerin
Güneşe sevdalı kardelen gibi girdin dünyama
Sol yanımda sevdam
Evimde neşem

Kirli kentlerin çamurlu sokaklarında
karanlıklar içinde maskeli yüzler
Sömürüyor gönüllerden riyasız sevgileri
Haramın helal şehvetinde
Hicapsız ruhlar
Arınmaya çalışan arsız bedenler

YOKLUĞUNUN EFKARINDAYIM
Yokluğunda başladı yüreğimde fırtına
Bir bir ayrılıp dağıldım
Gözlerimde buğu
Derinlerde bir sızı
Yılları sorguluyor

Maviyi özledim
Semaya döndüm yüzümü
Ne mavi kaldı
Ne de yıldız
Martıları özledim
Denize açtım kollarımı